| Soort wijn |
Rood |
|---|---|
| Streek |
Piemonte |
| Wijnhuis |
La Ribota |
Wat een ontdekking is dit familiebedrijf!
Lees hieronder het verhaal van dit wijnhuis maar eens.
De druiven van deze “Giulio Cesare” gedijen in een zuidoost georiënteerd amfitheatervormige wijngaard. Of de plek ooit door de grote Julius werd bezocht weten we niet. Wat we wel weten is dat de Barbera en Nebbiolo de trots is van Piemonte. Barbera werd bekend in de 18de en 19de eeuw, maar is lang geleden ontstaan uit natuurlijke cross overs tussen oudere druivensoorten.
Fantastische Barbera d’Asti met een rijke, krachtige robijnrode tot paarse kleur (de kleur van een kardinaalsrok). Aroma’s van rijp fruit van braambessen, kersen en smaken van kruiden als kaneel, vanille en groene peper. Een goede Barbera past bij elke maaltijd, maar zeker bij krachtig en gekruid rood vlees en bij gerijpte kazen.
Let op! De afbeelding geeft de oude fles aan. In werkelijkheid is de fles anders (wit etiket).
Familiebedrijf La Ribota – typisch Italiaans!
La Ribota is een familiebedrijf van de derde generatie en wordt nu geleid door de vijftiger Giugliano Barberis. De cantina werd in de loop van de jaren steeds weer groter en nieuwer, van gewelfde kelder tot uiteindelijk een industrieel uitziende bedrijfshal. Giugliano heeft alles wat we ons bij een traditionele “wijnboer” kunnen voorstellen: hij spreekt met een duidelijk lokaal accent–en vooral geen woord Engels. Er is het oneindige respect voor de familie (vooral voor zijn vader, die hem alles leerde en nu bij het blenden van de vaten nog steeds beste neus heeft). Zelf is hij heel laat getrouwd (40+). De computer is meer een probleem dan een oplossing: anno 2018 heeft hij nog altijd geen website, er zijn geen foto’s beschikbaar van flessen of bedrijf. Vriendelijk gezegd konden de etiketten beter, minstens consistenter.
Een belangrijk deel van de markt voor Giugliano zijn nog steeds de lokale restaurants in een straal van 50 kilometer waar hij vooral 2-literflessen levert in plastic kratten (geen melk maar wijnboer!). En hij gaat weinig of niet naar beurzen, slechts een klein aandeel van zijn wijn wordt geëxporteerd. Dat e.e.a. zijn voordeel kan hebben zien we echter aan de interessante, even “traditionele” prijzen…