La Ribota Bocca di Rosa Vino Rosato

Wat een ontdekking is dit familiebedrijf! Lees hieronder het verhaal van dit wijnhuis maar eens.

Het etiket en de naam Bocca di Rosa (“rozenmond”) verwijst naar de kleur van deze rosé – de kleur van rozenblaadjes. Alhoewel donker van kleur is deze rosé gevinifieerd als een witte wijn. Een grappig detail is dat op het etiket vino rosso staat. Dit is een overblijfsel van jaren geleden, maar wijnboer Giuliano vindt het zelf grappig en wijzigt dit niet.

Het is een zeer goed gemaakte rosé. Door de wisselwerking van karakteristieken (ze heeft zowel iets van wit als van rood) is het zéér fascinerend en veelzijdig. De rosé heeft een delicaat parfum van vers fruit: kersen, aardbeien en bosvruchten. Geen tannines en daardoor is het bouquet zacht als zijde. Erg soepel en makkelijk drinkbare wijn.

Deze rosé is populair als bar-wijn of als aperitief, bij tapas, maar kan ook uitstekend als maaltijdbegeleider van zowel vis-als vleesgerechten. Probeer haar ook eens bij Paella: het huwelijk met de rijst, saffraan, groenten, vis én vlees is nagenoeg perfect!

Familiebedrijf La Ribota – typisch Italiaans!

La Ribota is een familiebedrijf van de derde generatie en wordt nu geleid door de vijftiger Giugliano Barberis. De cantina werd in de loop van de jaren steeds weer groter en nieuwer, van gewelfde kelder tot uiteindelijk een industrieel uitziende bedrijfshal. Giugliano heeft alles wat we ons bij een traditionele “wijnboer” kunnen voorstellen: hij spreekt met een duidelijk lokaal accent–en vooral geen woord Engels. Er is het oneindige respect voor de familie (vooral voor zijn vader, die hem alles leerde en nu bij het blenden van de vaten nog steeds beste neus heeft). Zelf is hij heel laat getrouwd (40+). De computer is meer een probleem dan een oplossing: anno 2018 heeft hij nog altijd geen website, er zijn geen foto’s beschikbaar van flessen of bedrijf. Vriendelijk gezegd konden de etiketten beter, minstens consistenter.

Een belangrijk deel van de markt voor Giugliano zijn nog steeds de lokale restaurants in een straal van 50 kilometer waar hij vooral 2-literflessen levert in plastic kratten (geen melk maar wijnboer!). En hij gaat weinig of niet naar beurzen, slechts een klein aandeel van zijn wijn wordt geëxporteerd. Dat e.e.a. zijn voordeel kan hebben zien we echter aan de interessante, even “traditionele” prijzen…