La Ribota Roero Arneis DOCG 2020

Wat een ontdekking is dit familiebedrijf! Lees hieronder het verhaal van dit wijnhuis maar eens.

Arneis is een witte druif die altijd al werd gecultiveerd in de heuvels van de Roero. Hier komt zij het allerbest tot haar recht. Zelfs beter dan in het zuidelijker gelegen Langhe. Ooit werd ze zelfs “de witte Nebbiolo” genoemd, omdat ze vaak samen met Nebbiolo in dezelfde wijngaard werd aangetroffen. Pas vanaf 1930 leefde de Arneis helemaal op als nieuwe protagonist van Roero’s prestige.

De kleur van deze Arneis is strogeel met een groene schijn. Je ruikt een dunne elegante geur van witte bloemen en fris fruit van appel tot perzik. In Italie vooral gedronken als een typische huiswijn in cafés en restaurants. Door zijn frisheid lijkt zij wel wat op een kruising tussen een Sauvignon Blanc en een Franse Viognier.

Arneis is steeds een goed aperitief, is uiterst geschikt bij wit vlees en is zeer verrassend bij visbereidingen.

Familiebedrijf La Ribota – typisch Italiaans!

La Ribota is een familiebedrijf van de derde generatie en wordt nu geleid door de vijftiger Giugliano Barberis. De cantina werd in de loop van de jaren steeds weer groter en nieuwer, van gewelfde kelder tot uiteindelijk een industrieel uitziende bedrijfshal. Giugliano heeft alles wat we ons bij een traditionele “wijnboer” kunnen voorstellen: hij spreekt met een duidelijk lokaal accent–en vooral geen woord Engels. Er is het oneindige respect voor de familie (vooral voor zijn vader, die hem alles leerde en nu bij het blenden van de vaten nog steeds beste neus heeft). Zelf is hij heel laat getrouwd (40+). De computer is meer een probleem dan een oplossing: anno 2018 heeft hij nog altijd geen website, er zijn geen foto’s beschikbaar van flessen of bedrijf. Vriendelijk gezegd konden de etiketten beter, minstens consistenter.

Een belangrijk deel van de markt voor Giugliano zijn nog steeds de lokale restaurants in een straal van 50 kilometer waar hij vooral 2-literflessen levert in plastic kratten (geen melk maar wijnboer!). En hij gaat weinig of niet naar beurzen, slechts een klein aandeel van zijn wijn wordt geëxporteerd. Dat e.e.a. zijn voordeel kan hebben zien we echter aan de interessante, even “traditionele” prijzen…